Chińska Opera

Chińska opera jest uważana za jedno z najcenniejszych dziedziczeń tradycyjnej kultury chińskiej. W tym artykule sprawimy, że odkryjesz tę wspaniałą chińską sztukę. W Chinach jest ponad 300 regionalnych stylów oper, tutaj nasz zespół sprawi, że odkryjesz 4 główne, a także ich cechy, ale wszystko zacznij od zdefiniowania chińskiej opery.

Co to jest tradycyjna chińska opera?

Chińska opera, a także grecka tragikomedia i indyjska sanskrycka opera to trzy formy Sztuka dramatyczna najstarszy na świecie. Podczas dynastii Tang (618–907) cesarz Taizong stworzył szkołę operową w poetyckiej nazwie Liyuan (Jardin z Pears). Od tego czasu chińscy tłumacze opery zostali opisani jako „uczniowie z Jardin des Poires”. Od czasu dynastii Yuan (1271-1368), jest zachęcana przez urzędników sądowych i cesarzy i stała się formą Tradycyjna chińska sztuka. Pod dynastią Qing (1644–1911) stał się modny wśród zwykłych ludzi. Pokazy były oglądane w salonach herbacianych, teatrze, restauracjach, a nawet w prowizorycznych scenach.

Ewoluował z piosenek, tańców, przemówień i muzyki dialektycznej. W jednym stopniu połączyła muzykę, sztukę i literaturę w jednym pokaz muzyczny Na scenie. Towarzyszy instrumenty Tradycyjna muzyka Podobnie jak Erhu, gong, flet Xiao i Luth, aktorzy prezentują unikalne melodie, a także pięknie napisane dialogi i wielką wartość literacką. Te dialogi faworyzowały również rozwój różnych stylów literackich, takich jak Zaju dynastii Yuan. Dla Chińczyków, zwłaszcza starszych, słuchanie tego rodzaju opery jest prawdziwą przyjemnością.

To, co najbardziej przyciąga obcokrajowców, to różne style makijaż twarzy, który jest jedną z mocnych stron i wymaga określonych technik malowania. Wyolbrzymione wzory są pomalowane na twarzy każdego artysty, aby symbolizować osobowość, rolę i przeznaczenie postaci. Ta technika może pochodzić ze starych religii i tańców. Widzowie, którzy dobrze znają operę, mogą znać historię, obserwując Malowanie twarzy a także kostiumy. Ogólnie rzecz biorąc, czerwona twarz reprezentuje lojalność i odwagę, czarną twarz, odwagę, żółte i białe twarze, dwulicowość oraz złote i srebrne twarze, tajemnice.

Oprócz koloru linie działają również jako symbole. Na przykład postać może być pomalowana albo na jego białą twarz, albo po nosie. Im większy pomalowany biały obszar, tym bardziej rola to Viper.

Inną techniką, która fascynuje ludzi, jest technika Cudowne akrobatyki. Aktorzy mogą wydostać się z ich ust, gdy grają rolę ducha, lub galopując, kucając, aby odgrywać rolę karła. Odzwierciedla to jedno powiedzenie wśród aktorów: minuta spektaklu na scenie wymaga dziesięciu lat za kulisami.

W ciągu ostatnich 800 lat chińska opera ewoluowała w wiele Odmiany regionalne Różni się w zależności od lokalnych funkcji i akcentów. Dzisiaj jest więcej niż 300 regionalnych stylów operowych oślepiający. Opera Kun, która urodziła się w prowincji Jiangsu, jest typowym starożytnym stylem opery i charakteryzuje się słodyczą i jasnością. To pozwoliło mu zostać sklasyfikowane wśród globalnych doustnych i niematerialnych dziedziczeń. Opera Shaanxi Qinqiang, znana z dźwięku i dzikości, kantońskiej opery i opery Huangmei są bardzo przyjemne. Opera w Pekinie, najsłynniejszy chiński styl opery, urodził się z mieszanki tych regionalnych stylów.

Opera w Pekinie

Opera w Pekinie jest kwintesencją Chin. Jest to największa forma chińskiej opery, nazywa się ją „Oriental Opera” lub „Opera krajowa”. Z 160 -latką historią stworzył wiele „pierwszych” w Chińskie dramaty : obfitość repertuarów, liczba artystów, żołnierzy operowych i widzów.

Opera w Pekinie rozwinęła się poprzez wchłanianie wielu innych dramatycznych form, głównie lokalny dramat „Huiban”, który był popularny na południu Tradycyjne Chiny W XVIII wieku. Jest to sztuka malownicza, która integruje muzykę, występ, literaturę i malowanie twarzy. Niektóre zasady są wdrażane i są znormalizowane z czasem, a praktyka wielu artystów na scenie.

Opera w Pekinie przedstawia dramatyczne utwory i postacie głównie poprzez zaszczepienie czterech metod artystycznych: śpiew, The dialog, Tam taniec I sztuka walki. Piosenka służy do zintensyfikowania atrakcyjności sztuki przez wszelkiego rodzaju tony. Dialog jest uzupełnieniem piosenki, która jest pełna Wrażenia muzyczne i rytmy. Taniec odnosi się do ruchów ciała, które wymagają wielkich umiejętności, jest to prawdziwy balet. Sztuki walki to połączenie i transformacja tradycyjnych chińskich ćwiczeń bojowych z tańcami, w szczególności jest inspirowana dużo Sztuka walki Qi-gong.

Postacie z Opery w Pekinie

W Operze w Pekinie są na ogół cztery główne role: Sheng (role męskie), Dan (role żeńskie), Jing (malowane role twarzy) i Chou (klauni). Aktor jest na ogół utworzony tylko dla jednego rodzaju roli, prawie nigdy nie odgrywa innych ról. Aktorzy, którzy są w stanie odgrywać kilka rodzajów ról, są uważani za szczególnie utalentowane.

Sheng

To jest główna męska rola opery w Pekinie. W tej kategorii istnieją trzy główne role: Laosheng, Xiaosheng i Wusheng.

• Laosheng Odnosząc się do człowieka w średnim wieku lub starego człowieka. Często noszą brodę i rozsądne kostiumy, aby pokazać swoją godność. Aktorzy, którzy odgrywają tę rolę, to na ogół naukowcy lub urzędnicy na wysokim poziomie.
• Młodzi artyści na ogół odgrywają rolę Xiaosheng. Nie mają brody i ogólnie śpiewają ostrym i przeszywającym głosem, z okazjonalnymi przerwami reprezentującymi okres zmiany głosu okresu dojrzewania.
• Wusheng przedstawia najbardziej ekscytujące elementy chińskiej opery. Dobrze znanym przykładem roli Wusheng jest King Singe, reprezentowany w pewnej liczbie oper opartych na słynnej historii „Podróż na zachód”.

Dan

Dan odnosi się do każdej roli kobiecej w Operze Pekinowej. Istnieje o wiele więcej rodzajów kobiet niż mężczyźni, nawet jeśli kobiety nie miały statusu równego mężczyzn w starożytnych Chinach. Ze względu na różne postacie, ustawy i wieki rola Dana jest podzielona na Laodan, Wudan, Daomadan, Qingyi i Huadan.

• Laodan Odnosząc się do starych chińskich kobiet, które nie noszą makijażu na twarzy. Śpiewają swoim naturalnym głosem, który jest znacznie poważniejszy niż inne role Dana.
• Wudan Odniesienie do kobiet walki i jest odpowiednikiem roli Wusheng dla mężczyzn.
• Młode wojownicze kobiety są Daomadan. Ta postać zwykle niesie w kapeluszu zbroi i dużych piór pawów.
• Aktorka Qingyi jest szlachetną cnotliwą i elitarną kobietą. Te wierne, poprawne, nieśmiałe i wdzięczne kobiety są uważane za model lub ideał Chin.
• Status społeczny Huadan jest niższy niż wszystkie inne role kobiece. Są żywe i często niezamężne. Ta rola stanowi bardziej ognistą i flirtną młodą kobietę.

Jing

Jing jest męską rolą namalowaną w Operze w Pekinie. Jest to najbardziej rozpoznawalna część chińskiej opery. Aktorzy Jing zawsze odgrywają rolę Generał armii Lub Wysokie bandyci, z Wojownicy Lub urzędnicy. Ich skrupulatnie pomalowane twarze wskazują na siłę i temperament postaci. Z tego powodu Jing Miej głośny głos i musi być w stanie wyolbrzymić swoje gesty. W tej części opery w Pekinie biała twarz oznacza zdradę, czarną uczciwość, czerwoną odwagę i cnotę oraz niebieskie okrucieństwo lub dziki temperament. Mieszanka kilku kolorów wskazuje na bardziej skomplikowaną osobowość. Postacie Baozheng i Caocao są typowymi przedstawicielami Jing.

Kapusta

Kapusta ma to samo znaczenie co błazen A może mężczyzna lub kobiecy. Wszyscy męscy klauni mają białą plamę makijażu wokół nosa i oczu, podczas gdy samice klauni mają na ogół czerwoną twarz z czarnymi brwiami. Rola kapusty jest podzielona na dwie kategorie: Wen Chou i Wu Chou. Oznacza to, że role są odpowiednio handlowcami lub małymi rolami bojownikami. Występują z komiczną grą, akrobatyką i głośnym głosem.

Kunqu Opera

L 'Kunqu Opera jest byłą operą z Kunshan w Suzhou w prowincji Jiangsu, która ma ponad 600 lat w historii. Chociaż jest odtwarzany w dialekcie Suzhou, Opera Kun jest również popularna w delcie rzeki Yangcy, szczególnie w Szanghaju i Hangzhou, a także w Pekinie. Był uważany za ojciec innych oper w Chinach, ponieważ wywiera znaczący wpływ na większość chińskich oper w odniesieniu do prezentacji artystycznych, użyciu makijażu twarzy, podziału ról i wielu innych sposobów. On odgrywa ważną rolę w Historia chińska Literatura, opera, muzyka i taniec.

Opera Kunqu została założona w Kunshan ponad 600 lat temu. Przez 300 lat przewyższał inne opery w starożytności, ponieważ jego melodia została ulepszona przez Muzyk ludowy Wei Liangfu W 1500 roku pod dynastią Ming (1368–1644). Później zaczął spadać w środku dynastii Qing (1644–1911). Przed 1949 r. Nie było profesjonalnego oddziału przed 1949 r. W 1950 r. Sześć żołnierzy operowych Kunqu utworzono jeden po drugim. Dzisiaj w Chinach kontynentalnych jest 8 żołnierzy operowych Kunqu. W 2001 r. Opera Kunqu stała się Światowe dziedzictwo kulturowe. Odrodzenie opery Kunqu trwa, chociaż nie jest to takie łatwe.

Charakterystyka opery Kunqu

Opera Kunqu ma ścisły i kompletny system, który jest własny, z artystycznymi prezentacjami śpiewu, tańca, mowy itp. Najbardziej oczywistą cechą opery Kunqu jest Silny liryzm, który prosi tłumaczy o zwrócenie uwagi na szczegóły każdego postawa i każdego głos. Tańce opery Kunqu przyjęły tańce ludowe i starożytne czasy, aby harmonijnie zgodzić się z całym dramatem. Ponadto słynne elementy opery Kunqu są prawie napisane Antyk, aby wszystkie słowa były wymawiane lub śpiewane w klasycznym chińsku. W ten sposób opera Kun była uważana za żywą skamielinę klasycznych chińskich oper.

Syczuan Opera

Opera Syczuan (Chuan Ju) urodziła się pod koniec Ming (1368-1644) i na początku dynastii Qing (1644–1911). Wraz z ogromnym przybyciem imigrantów w Syczuanie wprowadzono różne dramaty, aby wtopić się w dialekt, zwyczaje, muzykę i lokalne tańce. Stopniowo, pełna opera Syczuana humor, odzwierciedlając tradycyjną kulturę Syczuana, narodził się.

. zmiana twarzy jest najwyższym punktem opery Syczuan. Mówi się, że starożytne ludy są pomalowane na twarz, aby polować na dzikie zwierzęta. Syczuan Opera-Comic pochłania tę stare umiejętności i doskonali ją w sztuce.

Zmiana twarzy jest sztuką magiczną. Aktorzy zmieniają ponad 10 maski W mniej niż 20 sekund! Podnosząc rękę, wymachując rękawem lub wstrząsając głową, aktor używa różnych masek, aby pokazać różne emocje, wyrażając niewidzialne i niematerialne uczucia poprzez widoczne i namacalne maski. Od zielonego do niebieskiego, przechodząc przez czerwony, żółty, brązowy, czarny, ciemny i złoty, te maski wykazują strach, napięcie, relaks, przebieg, rozpacz, oburzenie itp.

Mistrz Opery Syczuan, Peng Denghua, zmienił 14 masek w 25 sekund i wrócił do czterech masek po ujawnieniu swojej prawdziwej twarzy. To jest jego najnowszy światowy rekord Guinnessa, w ten sposób pobijając poprzedni.

Obecnie technologia jest wykorzystywana do poprawy tej tradycyjnej sztuki. Błyszczące lasery i światła dodają odrobiny tajemnicy. A nowoczesne twarze, takie jak Zorro, są zaproszone na scenę.

Shanghai Opera (Huju)

Opera w Szanghaju (Huju) urodziła się prawie w tym samym czasie, co Opera Pekin, około 200 lat temu. Jednak wersja opery w Szanghaju jest oparta Lokalne piosenki ludowe regionu rzeki Huangpu, a nie region Anhui i Shanxi. Huju jest interpretowany w szanghajskim dialekcie chińskiego Wu, który nie jest wzajemnie zrozumiały z mandaryńskim. Innymi słowy, osoba z Pekinu nie zrozumiałaby słów sztuki Huju.

Ze względu na stosunkowo najnowszą naturę opowieści i piosenek, które składają się na Huju, kostiumy I makijaż są stosunkowo proste i nowoczesne. Komicy w szanghajskiej operze noszą kostiumy przypominające ubrania miejskich zwykłych ludzi z czasów prekommunistycznych. Ich makijaż nie jest bardziej skomplikowany niż przenoszony przez aktorów na zachodnim scenie, który silnie kontrastuje z tłuszczowym malowaniem, ciężkim i ważnym, stosowanym w innych formach chińskiej opery.

Huju znał swój szczyt w latach dwudziestych i 30. XX wieku. Wpływ zachodni. Nie jest to zaskakujące, ponieważ główne uprawnienia europejskie utrzymały koncesje komercyjne i biura konsularne w pomyślnym mieście portowym, przed drugą wojną światową.

Jak wiele innych stylów Opera regionalna, Huju jest zagrożony zniknięciem na zawsze. Niewielu młodych aktorów rozpoczyna tę formę sztuki, ponieważ celebrytka i fortuna są znacznie większe w kinie, w telewizji, a nawet w Operze Pekinowej. W przeciwieństwie do opery w Pekinie, która jest obecnie uważana za formę Sztuka narodowa, Opera w Szanghaju jest odtwarzana w lokalnym dialekcie i dlatego nie tłumaczy się dobrze w innych prowincjach.

Jednak miasto Szanghaj ma miliony mieszkańców, z dziesiątkami milionów innych w bezpośrednim sąsiedztwie. Jeśli podjęto wspólny wysiłek, aby zainicjować młodszą publiczność do tej interesującej formy sztuki, Huju może przetrwać i zachwycić widzów przez wieki.

Znasz teraz wszystko, co wiesz o chińskich operach, mamy nadzieję, że podobał Ci się ten artykuł, a jeśli chcesz nadal dowiedzieć się więcej o chińskich tradycjach i chińskich sztukach, możesz zapoznać się z naszym artykułem na tematChińska sztuka haftu.